ابد و یک روز ،محکومیت به سرنوشتی محتوم بدون محاکمه
خلاصه داستان:
اعتیاد،داستان اصلی فیلم است که خانواده ای را درگیر کرده،خانواده ای پریشان و سر در گم که که اینبار می خواهند معامله ای را بر سر خواهر دم بخت خویش انجام دهند.برادر بزرگ خانواده که پس از ترک اعتیاد به دلیل تنگدستی می خواهد خواهرش را در یک معامله به عقد فردی متول ولی با ملیت افغانی در آورد تا شاید از او مقداری پول بگیرد و به زندگی بی سر و سامانشان ،سامانی بدهد.اما برادر کوچکتر که هنوز معتاد است با این ازدواج مخالف است و سعی می کند نقشه برادر بزرگش را افشا کند ولی روابط در این خانواده آنقدر بی اساس و بنیان است که کسی حرفهایش را باور نمی کند و در روزی که خانواده افغانی برای بردن دختر می آیند او را در حالی که شدیدا مقاومت می کند تحویل ماموران کمپ ترک اعتیاد می دهند.دختر به همراه خانواده داماد می رود در حالی که هنگام خداحافظی فقط با نگاه و اشکهایش حرف میزند و برادر را از معامله ای که بر سر او کرده شرمنده می کند.
دختر (سمیه) پس از طی مسیری با خانواده داماد با دیدن برادر کوچکش که دانش آموز نمونه مدرسه است ،پشیمان می شود و دوباره به خانه بر می گردد و تن به سرنوشت محتومش در خانه ای می دهد که شیرازه آن را تاکنون فقط او توانسته بود حفظ کند.
شناسنامه فیلم:
نام فیلم:ابد و یک روز
نویسنده و کارگردان:سعید روستایی
بازیگران:پیمان معادی،نوید محمد زاده،پریناز ایزد یار،ریما رامین فر،شبنم مقدمی،شیرین یزدان بخش،معصومه رحمانی،مهدی قربانی،محمد علی محمدی،اسماعیل گرجی
سایر عوامل:
مدیر فیلمبرداری:علی قاضی، تدوین:بهرام دهقانی ،طراح چره پردازی:سعید ملکان، صدابردار:امین شکاری، طراح صحنه:محسن نصر اللهی،طراح لباس: غزاله معتمد،عکاس:امیر حسین شجاع،صدا گذار:علی رضا علویان،موسیقی:امید رییس دانا
تهیه کننده:سعید ملکان/ نمایش در بخش سودای سیمرغ
نقد فیلم:
کارگردان و نویسنده فیلم(ابد و یک روز)جوانی است که برای اولین بارفیلم سینمایی ساخته است و همین فیلم اول در روز اول اکرانش در جشنواره،در بخش انتخاب تماشاچیان از آمار بالایی برخوردار بود.
او فارغ التحصیل رشته سینما از دانشگاه (سوره) است و ساخت فیلمهای کوتاهی را در کارنامه کاری خود دارد از جمله:خیابان خیلی خلوت،شنبه و مراسم(از طرف آنها).
سعید روستایی را می توان از خوش شانس ترین فیلم اولی ها به شمار آورد زیرا هم با تهیه کننده ای کار بلد مانند ملکان،توانسته است به راحتی کارش را پیش ببرد و دیگر اینکه فیلمش در آخرین لحظه های اعلام تر کیب بندی فیلمهای جشنواره، از بخش نگاه نو، به بخش سودای سیمرغ منتقل شده است.
اولین فیلم روستایی در واقع درام (داستان) و (موقعیت) است.وی با لحنی گزنده و نیش دار به یکی از واقعییتهای تلخ جامعه امروز ما می پردازد.البته علاوه بر تلخی موضوع با طنز مو قعییت با بیننده ارتباط برقرار می کند و گاهی زهر داستان را با خلق لحظه های کمیک می کاهد.
بهره گیری از بازیگرانی چون پیمان معادی با سابقه درخشانش در فیلمهای اصغر فرهادی و پریناز ایزد یار که با حضور در یکی از سریالهای نمایش خانگی محبوبیتی به دست آورده و نیز بازی واقعی و حسی (نوید محمد زاده) در نقش محسن برادر کوچک و معتاد خانواده،از نقاط مثبت فیلم محسوب می شود .البته محمد زاده توانسته است به عنوان یکی از بازیگران نقش مکمل مرد در حال و هوای یکی از سیمرغهای امسال پر و بالی بزند.
(ابد و یک روز)گرچه به نوعی اشاره به تعریف نوعی محکومییت حقوقی و قضایی دارد اما به هیچ وجه به این نوع محکومیت نمی پردازد بلکه نام فیلم به نوعی کنایه به محکومیت ابدی تک تک اعضای خانواده ای پریشان به پذیرش سرنوشت محتوم خویش دارد.
با تماشای این فیلم احساس کردم داوری فیلم های جشنواره برای داوران ،از مشاغل سخت محسوب می شود وقتی مجبور باشند چند فیلم گزنده را در روزهای پیاپی ببینند!!!
با دیدن صحنه هایی از این فیلم اشک از چشمان تماشاچیان جاری شده بود و از گوشه گوشه سالن صدای هق هق بلند بود!
این همذات پنداری با شخصیت های فیلم حاکی از این بود که فیلمساز توانسته است،زخمهای پنهان و آشکار و دمل های دلمه بسته وجود مردم را به نیشتری بگشاید و عفونت ناشی از زخمی عمیق را به در و دیوار ذهن بپاشد.زیرا امروز روزگاری است که هر کسی می تواند با یکی از شخصیتهای داستان همذات پنداری کند چون یا خودش قربانی اعتیاد است یا عزیزی را قربانی کرده است و یا در همسایگی و نزدیکی اش این درد را با تمام وجود لمس می کند.!و چگونه می شود با درد خود و خانواده و همسایه و دوست و آشنا نگریست؟!
پیمان معادی ،بازیگری است که نقشهای مختلف را واقعا متفاوت بازی می کندبر خلاف بازیگرانی که در تمامی نقشهایشان همیشه یک جور ظاهر می شوند.او در نقش کسی که اعتیادش را ترک کرده ولی رگه های لمپنیسم در رگهای وجودش جریان دارد خوب ظاهر شده است.گر چه بنیان اصلی فیلم ،دیالوگهایی بود که بین اعضای خانواده رد و بدل می شد اما آنچنان ریتم بیان آنها سریع بود که نمی توانستی دیالوگی را مانند دیالوگهای ماندگار (قیصر) و (گوزنها) به ذهن بسپاری و تا همیشه آن را زمزمه کنی!
نکته ابهام برای من تناقض تربیتی بین فرزندان خانواده بود که همگی در یک محیط پرورش یافته بودند ولی (سمیه) خواهر کوچک و دیگر برادرش که کوچکترین عضو خانواده بود،بسیار متفاوت و مسوولیت پذیر و دلسوز بودند ولی دیگران هر یک به راهی رفته بودند و سازی مخالف می زدند!
اما از منظر من، نویسنده و کارگردان جوان و فیلم اولی چون سعید روستایی با یک پرش بلند در لیست سودای سیمرغ قرار گرفت،پرش دوم او انتخاب فیلمش در اولین روز اکران در لیست انتخاب برتر تما شاچیان بود اما باید منتظر ماند و دید که آیا او در برابر بزرگان و غولهای سینما فرصت پرش دیگری را برای گرفتن حد اقل یکی از مرغهای پران جشنواره سی و چهارم خواهد داشت!؟
آناهیتا برزویی نویسنده و تهیه کننده ارشد رادیویی
فردا در سومین روز اکران فیلمهای جشنواره به تماشای دو فیلم (من)ساخته سهیل بیرقی و (بادیگارد)ساخته ابراهیم حاتمی کیا خواهم نشست و مروری بر این فیلمها در همین صفحه خواهم داشت البته به شرط بقا.
بایدهم فیلم خوبى باشد وقتى بازیگران خوب با سناریویى خوب همراه شوند چنین مى شود والبته همه این ها کارگردان خوب هم مى خواهد. براى من همین تابو شکنى که معتادى مى تواند شرف وشناخت ودوستى را بشناسد بسیار عالى بود ازبس همه کلیشه دارند وازهم کپى مى کنند. ممنون
نقد منتشر شده بی اساس و بی پایه و دور از اصول نقد نوشته شده بود.
پایه و اساس نقد کجاست که حسن آقا خبر دارند و دیگران بی خبرند؟البته این سالها از همه یک قاضی ساخته است که قضاوت کردن برایشان از خوردن آب هم آسانتر است…..!