امیر عربلو نویسنده ی جوانی است که با مطالعه مستمر کتاب ، راه نوشتن را برای خود آسان تر ساخته است. او در زمینه ی کودک و نوجوان هم فعالیت کرده است. و همچنین مجموعه داستانی کوتاه دارد که چندی پیش از انتشارات افق بی پایان وارد کتابفروشی ها شد. جدیت امیر عربلو در عرصه مطالعه و نوشتن، من را بر آن داشت تا مصاحبه ای با ایشان داشته باشم.
آقای امیر عربلو ، خودتان را برای مخاطبان هنرلند معرفی کنید.
به نام خدا . من امیر عربلو متولد مرداد ۱۳۷۰ در تهرانم. در حال حاضر مقطع فوق لیسانس رشته پژوهش هنر را به اتمام رساندم. دوست داشتم که در رشته ی ادبیات تحصیل کنم ولی متاسفانه هنرستانی بودم و برایم این امکان از لحاظ قانونی وجود نداشت. این رشته را انتخاب کردم که به فلسفه و ادبیات نزدیک تر بود و خب من هم همین رویکرد را در درس هایم داشتم و حتی پایان نامه ام را در حوزه ی تحلیلی رمان برادران کارامازوف انتخاب کردم. اینها حداقل راضی ترم نگه می دارد و وابستگی ام را به دنیای رمان و داستان تثبیت می کند.
در مورد کتابتان در زمینه کودک و نوجوان بگویید . چطور شد به این عرصه روی آوردید؟
راستش من از وقتی که چشم باز کردم خودم را بین کتاب دیدم و آن هم یک دلیل خاص داشت. اینکه پدرم نویسنده بودند. تا کنون در حدود صد جلد کتاب تالیفی در زمینه ی کودک و نوجوان دارند. طبعاً در خانه ی ما انواع و اقسام کتاب ها و مخصوصاً داستان های کودک و نوجوان وجود داشت. مادرم همیشه برایم کتاب می خواند و من به قدری مجذوب این کتاب ها شدم که قبل از مدرسه رفتن دست و پا شکسته می توانستم خودم کتاب هایم را بخوانم. هنوز هم کتاب های آن زمان را نگه داشته ام. هنوز هم گاهی داستان های ژول ورن، هانس کریستین اندرسن، مارک تواین و کتب کودک و نوجوان دیگر را با اشتیاق فراوان می خوانم. از همان کودکی به درس انشاء و ادبیات علاقه داشتم. چیزهایی می نوشتم، اما خب داستان نبودند. چند سال پیش تصمیم گرفتم داستان و کلاغ و روباه معروف خودمان را تغییر بدهم و جنبه ی آموزشی دیگری را برای کودکان بازگو کنم. این شد که این کتاب مصور با تصویر گری خوب و صد البته کمک و ویرایش پدرم در شانزده صفحه چاپ شد و این هرچند جرقه ای کوچک اما آغاز راهی بود که به این فکر کنم که من هم می توانم نویسنده باشم.
آیا برای نوشتن دوره خاصی را گذرانده اید؟
بله من در کارگاه های داستان نویسی شرکت کرده ام و همچنین کلاس های داستان نویسی خانم راضیه تجار را گذرانده ام. همچنین به واسطه ی پدرم با خیلی از نویسندگان و مترجمین مانند داوود غفارزادگان، رضا امیرخانی، محسن سلیمانی، دیدار داشته ام و در صورت لزوم از راهنمایی های ایشان بهره خواهم برد. فکر می کنم با توجه به سن کمم پیشرفت خوبی را تا کنون داشته ام. در این مدت و حتی همین حالا از یادگیری داستان نویسی از طریق کتاب های تخصصی آموزشی که به نظرم بعضی از آن ها مانند کلاس های پربازده اند غافل نیستم. هرگز هیچکس نمی تواند بگوید که همه چیز را می داند و دیگر نویسنده ی کاملی است. همیشه نکته ای برای یادگرفتن وجود دارد.
گفتگو با امیر عربلو ادامه دارد…
