بررسی جایگاه اسکار در استراتژی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران-قسمت دوم

استراتژی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران دربرابر حضور سینماگران ایران در جشنواره های جهانی با چالشهای مختلفی همراه است.

در دومین قسمت از میزگرد تخصصی فصلنامه سرزمین هنر  ، آقایان محمد حسین حقیقی و دکتر بنیانیان به این پرسش دکتر گرانمایه پور پاسخ داده اند :

یکی از دیدگاه­ها این است که اعتقاد دارند حضور ما در جشنواره­ ها و علی الخصوص اسکار می­تواند یک فرصت هنری باشد و ایران را مطرح کند و یکی از هنرهایی را که در هر صورت ایرانیان به شیوه­ای که در ایران به بلوغ رسیده معرفی بکنند. برخی اعتقاد دارند که نه، این یک الگوی غربی است و ما قرار نیست که اگر فیلم می­سازیم یا هر هنر دیگری داریم بر اساس شاخص­ها و الگوهای آن­ها باشد.

چطور می­ شود این مقاومت­ها را توجیه کرد؟ چطور می­ شود دیدگاه­هایی را که در داخل در ارتباط با جشنواره­ ها وجود دارد و عمدتاً می­ توانیم بگوییم دیدگاه­های ضد امپریالیستی یا ضد غربی است را مدیریت کرد؟ اینها اعتقاد دارند که، فخری برای ما نیست که در اسکار برنده بشویم و این نوع دیدگاه­ها را با یک استراتژی فرهنگی چطور می ­شود به سمت آشتی برد؟

دکتر بنیانیان در بخشی از سخنان خود در  این باره گفته است:

متأسفانه به دلیل وجود درآمدهای نفتی هنوز این مزیتمان شناخته نشده در حالی که عظمت اصلی­ انقلاب ما در حوزه ظرفیت­های فرهنگی­ اش است که توانسته انقلاب را به وجود بیاورد و از درونش یک نظام دربیاید و این نظام مقابله کند و سرپا بماند. این باید بتواند در قالب هنر خودش را عرضه کند و بخشی هائیش در همین جشنواره ­هاست.

محمدحسین حقیقی که خود کارگردان سینما و همچنین ازمدیران مشهور فرهنگی کشور بوده است نیز در بخشی از این مصاحبه  درباره استراتژی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران درباره اسکار چنین می گوید:

بحث اسکار با جشنواره ­های دیگر متفاوت است. ما اصلاً رویکردی که داریم، استراتژی که باید داشته باشیم و سیاست­گذاری کلان سینما در کشور، حضور در جشنواره ­ها، یک کتگوری و یک رویکرد دارد، یک ساختار دارد، بحث اسکار یک مناسبت دیگری دارد؛ چون اصلاً رویکردش فرق می­کند. اگر ما این­ها را تشخیص ندهیم، همیشه دچار اشتباه می­ شویم.

به قول شما، تیم فوتبال ما می­رود یک جا می­برد، از این یازده نفر هشت نفرشون خارج از کشور مثلاً بازی می­کنند. بعد ما خیلی خوشحالیم که تیم ما برده، درحالی که هشت تای آن­ها اصلاً خارج هستند. صورت مسئله غلط طرح شده و تا انتهایش غلط است. من تأکید می ­کنم هر جشنواره ­ای بر اساس مناسبات خودش انتخاب می­کند. الان جشنواره­ ی عمار فکر می­کنید مثلاً دنبال کی می­گردد؟ می­گردد توی -فرض کنید فرانسه یا مصر یا مثلاً هند- آدمی هست که یک صدای متفاوت دارد، دنبال بهترین کارگردانش که نمی­ گردد.

متن کامل این مصاحبه در شماره دوم فصلنامه سرزمین هنر منتشرخواهد شد. وبسایت هنرلند به مناسبت نزدیکی زمان اسکار ۲۰۱۷ بخشهای مختلفی از این میزگرد را در بخش ویدئو به نمایش می گذارد.

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

+ 79 = 84