دیگر تمام شد«حبیب» !

پیکر زنده یاد «حبیب محبیان» سرانجام درمسجد قدس روستای نیاسته از توابع کتالم رامسر  آرام گرفت . این درحالی است که خانواده او خواستار تشییع پیکرش از تالار وحدت تهران وخاکسپاریش در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) تهران بودند اما این خواسته محقق نشد وسرانجام ساعتی پیش او در روستایی که پس از بازگشت به وطن در آنجا سکنی گزیده بود به خاک سپرده شد .این یادداشت کوتاه گویای آن است که ما در عرصه فرهنگ وهنر نیاز به سعه صدر بیشتری هستیم تا هنرمندان دوستدار وطن عزیزمان ایران را دوست تر داریم.

حبیب سبک منحصر به فردی در خوانندگی داشت . کاربرد تحریرها و همچنین انتخاب اوج و فرودها خاص خودش بود و در این سبک شخصی روز به روز هم پخته تر می شد . سبک حبیب از موسیقی روز دنیا دور نبود . بلکه برداشت شخصی خود را از این سبک ها ارائه می کرد . انتخاب اشعار کلاسیک شاعران بزرگ و ارائه ی آن ها در ترانه های پاپ کار جدیدی نیست ، حبیب این اشعار را با همان سبک شخصی در می آمیخت و کاری تازه ارائه می داد . همچون شعر حافظ ” واعظان کین جلوه در محراب و منبر می کنند ” و یا شعر دکتر حمیدی ” شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد ” و … ارائه ی این اشعار در قالب جوان پسند و نو البته این ویژگی را دارد که این اشعار را بر زبان ها جاری نگه می دارد و توجه بیشتری را به سمت دیوان شاعران دیرین جلب می کند .

حبیب دل خوشی از لس آنجلس نداشت . در مصاحبه هایی که کم و بیش در همان تلویزیون ها می کرد این نارضایتی را بروز می  داد . در مصاحبه ای از وضعیت استودیوها و تهیه کننده های لس آنجلس به وضوح انتقاد کرد و گفت (نقل به مضمون ) : من اهل التماس کردم نیستم . من غرور و شخصیت خودم را دارم . اگر جایی بروم و ببینم که می خواهند چیزی را به تحمیل کنند یا شرایط آن ها درست نیست خیلی راحت می گویم محمد lets go … ”

پسرش را می گفت . که گویا همیشه همراه او بود . به هر حال این نارضایتی او را به ایران بازگرداند . شاید خود حبیب و شاید بسیاری از علاقه مندان فرهنگ این مرز و بوم توقع داشتند این بازگشت عمیقا درک شود و حبیب بتواند آثار بهتری ارائه کند . اما متأسفانه برچسب لس آنجلسی از او کنده نشد . برچسبی که حبیب هیچ وقت شایسته اش نبود و او حتی در لس آنجلس هم نه بی ربط خواند و نه بی کیفیت .

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید

به هر حال حبیب در ایران ویدیو کلیپ دنیا را عرضه کرد . نماهای محدود و بسته ی این ویدیو کلیپ که بودجه اندک آن را نشان می دهد بر  روی ترانه ی زیبا و پخته ای قرار گرفته که همان سبک خاص حبیب را نشان می دهد و این بار با احساسی عمیق در آمیخته است .

ایکاش حبیب منزوی نمی شد . می ماند و آثار درخشان و زیبای خود را همچنان خلق می کرد . ایکاش نه در استادیوم آزادی ، حد اقل در خود رامسر به او اجازه ی برگزاری کنسرت می دادند . اما خب دیگر تمام شد.

این هم آخرین ویدیو کلیپ حبیب با نام دنیا تقدیم به شما

video_2016-06-10_01-53-48

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

− 6 = 4