رسانه وقتی مردمی نشود مردم خودشان رسانه می شوند | یادداشتی از جلیل سامان

رسانه وقتی مردمی نشود مردم خودشان رسانه می شوند

✍️ جلیل سامان

 

آنچه این روزها بیش از هر چیز مایه تأسف است وجود شعارهایی هرچند معدود در تجلیل دیکتاتوری همچون رضاخان است که هنگام

اخراجش توسط متفقین ، مردمی که در آن دوران زندگی کردند یک هفته جشن گرفتند!

 

رسانه های بیگانه و مجازی کمر رسانه های داخلی را به خاک مالیده اند پس سریال های پرهزینه الف ویژه چه رسالتی داشتند؟ جوانانمان برای وطن به دل داعش

زدند و مقتدرانه پشتشان را به خاک مالیدند که حاصلش امنیت و اقتدار ایران بود! که باید برایش جشن می گرفتیم و شیرینیش را به کام مردم می نشاندیم آنچه

روشن است این آشوب فرو می خوابد و متأسفانه نیاز اصلی مردم که یک رفورم جدی در ارکان نظام است فراموش می شود اما تصاویر منتشره از این ناآرامی ها و

شعارها چهره زشتی از جمهوری اسلامی به نمایش می گذارد که تمام رشته هاس ما در زمینه بین المللی را پنبه خواهد کرد!

شاید این محتوا را نیز دوست داشته باشید

عدالت فقط به معنای رفع فقر و تبعیض نیست عدالت به تعبیر امیرالمؤمنین علی (ع) یعنی هرچیز سرجای خودش باشد به این تعبیر در

هیچ کجای دنیا عدالت نیست اما وقتی کشوری ادعای عدالت می کند کار بر مردم و مسؤلینش سخت می شود خصوصا آنکه مدعی

خارجی هم داشته باشی!

 

استکبار جهانی که باعث اصلی تنگنای اقتصادی و اسرائیلی که دانشمندان ما را رسما ترور می کند ادعای عدالت خواهی و حقوق بشر می کند! اما با وجود همه این

ها نباید فراموش کنیم که خیلی چیزها سرجای خودش نیست…

از رسانه چی های قلم به مزد تا هنرمندان ریاکار بگیر تا مدیران دروغگو و نالایقی که به مناسبت ها و اغماض و صلاحدیدهای روز افزون اینجا و آنجا گماشته اند!

 

این انقلاب امروز به یک رفرم اساسی احتیاج دارد باید بسیاری از مفاهیم باز تعریف و یادآوری شوند و ساختارهای حکومت اصلاح

شود.. اما نه این طور در کوچه و خیابان!!

 

من معتقدم همه جا رفرم می خواهد اما رسانه ها خصوصا رسانه ملی به انقلاب نیاز دارند رسانه وقتی مردمی نشود مردم خودشان می شوند رسانه!

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

+ 77 = 80