روایت یک عکس | مرسده بایگان خاطراتی از حضور در جشن هنر شیراز را روایت می کند
روایت یک عکس : مرسده بایگان هنرمند و نوازنده ی پیانو همسر اولین رهبر ارکستر سمفونیک تهران ، مرحوم حشمت سنجری است . این بانوی هنرمند در گفتگویی با فصلنامه سرزمین هنر خاطراتی از اولین اجرای موسیقی در شب افتتاحیه ی اولین جشن هنر شیراز نقل کرده است که بسیار خواندنی و منحصر به فرد به شمار می رود .
روایت یک عکس
مرسده بایگان
همه چیز از یک عکس آغاز شد. عکسی که در گوشهای از خانهی کلارینتنواز سابق ارکسترسمفونیک تهران -اکبر محمدی- به زیبایی نشسته بود. دکتر ریاحی تلفنی به من گفت عکسی در خانهی این هنرمند هست که حتماً باید ببینید. رفتیم و دیدیم. مرد خوشرو و خوشخلق موسیقی، ما را در خانهاش پذیرفت تا این عکس را نشانمان دهد؛ عکس منحصربهفردی که در سال ۱۳۴۶ توسط یک هنرمند ارمنی از اجرای ارکستر ملی ایران به رهبری زندهیاد «حشمت سنجری» در مراسم افتتاح جشن هنر شیراز در تختجمشید گرفته شده بود. با راهنمایی دکتر ریاحی توانستیم بانویی را بیابیم که از پنجههایش هنر و از بیانش گوهر عشق میبارید. بانویی که بیش از نیم قرن شریک زندگی زندهیاد حشمت سنجری بود. او نیز بزرگوارانه ما را به حضور پذیرفت تا عکسی را ببیند که تاکنون ندیده بود و این روایت دیدار ماست… برای روایی بیشتر متن، این مصاحبه با حذف پرسشها تقدیمتان میشود…
من این عکس را ندیده بودم!
ارکستر سمفونیک تهران است… این آقای سنجری است…
و من اینجا بودم…
کنار این ستونها…
جایی که به خوبی میتوانستم سنجری را ببینم…
شاید اکثر کسانی که در این عکس هستند از دنیا رفته باشند، من به اندازهی آنها حرفی برای گفتن ندارم و میدانم کسی هم از آنها نخواسته که دربارهی آن صحبت کنند. چندتاشان را بشمارم که آلزایمر گرفتند، چندتاشان اصلاً اسمشان فراموش شده، چندتا از آنها را بگویم که فوت کردند؟ درحالی که همهی آنها در این ارکستر میزدند. شاید آقای ظهیرالدینی باشند، آقای محسن افتاده هم بودند که در ساری زندگی میکنند، اما وقتی ازشان پرسیدم چیزی یادتان هست گفتند نه، خوب طبیعی هم هست. وقتی ۵۰ سال از یک ماجرایی میگذرد و کسی حرفی از آن نمیزند، خوب طبیعی هست که آدم یادش میرود در آن شب چی گذشت؟ داستان این عکس هم همین هست…
ادامه ی این روایت زیبا را در شماره ۳و۴ فصلنامه ی سرزمین هنر مطالعه فرمایید.