محمد سرافراز خود را یک خبرنگار می داند؛ اما کمتر اهل مصاحبه کردن است. آخرین مصاحبه او سه شنبه گذشته ۲۷ مردادماه با خبرنگار ایسنا صورت پذیرفته است . سرویس فرهنگی هنری ایسنا دراین باره نوشته است:
رییس سازمان صداوسیما که عصر سه‌شنبه – ۲۷ مرداد ماه – در حاشیه‌ی اختتامیه هشتمین اجلاس مجمع عمومی اتحادیه رادیو و تلویزیون ها اسلامی در جمع خبرنگاران حاضر شده بود، در پاسخ به پرسش ایسنا مبنی بر اینکه طی مدت ۱۰ ماهی که وارد سازمان صداوسیما شده است، مهمترین کاری که انجام داده چه بوده و آیا از عملکرد خود در این بازه زمانی راضی است؟ خاطرنشان کرد: این مساله را شما باید پاسخ بدهید که آیا راضی بوده‌اید، چرا که صدا و سیما هر کاری که انجام می‌دهد از تلویزیون پخش می‌کند. ما طی این مدت ۱۰ ماهه برنامه‌هایی که مورد رضایت مخاطبان باشد را پخش کردیم. ما طی این مدت در حوزه فیلم و سریال و همچنین برنامه‌هایی مثل «خندوانه» ایجاد شور و نشاط برای مردم را هدف قرار دادیم. همچنین برنامه‌های مختلفی با ساختارهای گوناگون را برای مخاطبان داشتیم که همین کارها بزرگترین اقداماتی بود که طی این مدت انجام دادیم.
پاسخ “پرسش” با ‘پرسش”، به یک ترفند نخ نما بین برخی از مسؤلین تبدیل شده است ، اما کمتر دیده شده یک خبرنگار پاسخ پرسش همکار خود را با پرسش بدهد! این را می توان به حساب همنشینی دائم رئیس رسانه ملی با اصحاب سیاست دانست که تأثیر خود را در ناخودآگاه هرکس می گذارد ، حتی اگر این شخص سالها کارخبری کرده باشد و رئیس شبکه مهمی مثل .press tv بوده باشد!
با این همه ،سرافراز در این مصاحبه مرتکب یک اشتباه بزرگتر شده است. او در پاسخ به خبرنگار ایسنا درباره رضایت از عملکرد ده ماهه اش در ریاست رسانه ملی گفته است:
“این مساله را شما باید پاسخ بدهید که آیا راضی بوده‌اید، چرا که صدا و سیما هر کاری که انجام می‌دهد از تلویزیون پخش می‌کند.”
گویا دکتر فراموش کرده است که به طور توأمان ریاست رادیو و تلویزیون را برعهده دارد وآنچه را که کارکنان صداوسیما انجام می دهند فقط در تلویزیون به نمایش درنمی آید بلکه از رادیو هم به عنوان یک رسانه پرمخاطب دربین مردم پخش و شنیده می شود.
رادیوئیها هنوز خاطرات عملکرد تبعیض آمیز لاریجانی و ضرغامی نسبت به این رسانه را به یاد دارند،بازدیدهای مکرر ایشان از سرصحنه سریالهای تلویزیونی وعکسهای یادگاری با بازیگران تلویزیون و تجلیلهای مکرر و برآوردهای کلان برای سریالهائی نظیر شبهای برره و کلاه پهلوی و…..درمقابل حضور سالی یک بارشان در جشنواره رادیو که تنها محل توجه سالانه رؤسای پیشین رسانه ملی به صدای جمهوری اسلامی ایران بوده است آن هم تشریفاتی و عجولانه،دلخوری همیشگی کارکنان نجیب رادیو را به همراه داشته است.
روزی که تعدادی از هنرمندان نمایش رادیو پس از انتصاب یکی از مدیران نه چندان مهم آن به معاونت صدا دست به قلم شدند و از سرافراز تشکرکردندکه یک نفر از رادیو را به ریاست ایشان برگزیده است، گرچه از نظر سایر همکارانشان در رادیو اقدامی شتابزده انجام داده بودند اما نشان دادند که چقدر از انتصابهای سرافراز بیمناک بوده اند و با این انتخاب به حداقل راضی شده اند.
اکنون صداوسیما درحال پوست اندازی است. ساختارها عوض می شود. نسلهائی از دور خارج می شوند و نسلهای جدیدی جایگزین می شوند. قوانین بازنویسی می شوند ،اضافه کارها و حقوقها تعدیل می شوند دوستانی در پستهای کلیدی قرار می گیرند که درعین جوانی از امتیاز حضورشان در معاونت برون مرزی بهره مند بوده اند و فرصتهای زیادی برای آزمون و خطا در اختیارشان گذاشته می شود. اما انگار آنچه لایتغیر باقی مانده است مظلومیت رادیو است که همچنان ادامه دارد.
کاش ایشان درباره عملکرد ده ماهه خود در صداوسیما فقط یک بار اسمی از رادیو نیز می آورد تا لااقل هنرمندان رادیو بدانند که در گوشه ذهن رئیس صداوسیما ،صدا هم مثل برادری در کنار سیما مشمول نظر پدرانه ریاست سازمان “صداوسیما ” قرار دارد.
افرین هنرلند. حرف دل ما رو گفتی.
هرچند همون نامه تشکر هم تقریبا فرمایشی بود که جلوی پورمحمدی کم نیاره اون بنده خدا