نسرین آهنگی و “نفسی برای پرواز” مهمان نوروزی هنرلند
خانم نسرین آهنگی از شاعران خوش قلم و تازه کاری ست که اشتیاق عجیبی برای پیشرفت و آموزش دارد. وی ساکن ایران نمی باشد . اما برای گذراندن دوره های تخصصی شعر ، هر از چند گاهی به ایران باز می گردد. کتاب شعری از ایشان به چاپ رسیده که حاوی دو بیتی ، رباعی و غزل میباشد . نسرین آهنگی برای چاپ کتابشان نیز به ایران بازگشتند و کتابشان را در کشور خود به چاپ رساندند. بر آن شدم تا گفتگویی با این بانوی شاعره ایرانی در زمینه شعر و انتخاب چاپ کتاب در ایران داشته باشم.
خانم نسرین آهنگی خود را برای مخاطبان هنرلند معرفی کنید.
سلام دوستان و عزیزان هموطن. نسرین آهنگی هستم. حدود پانزده سالی ست که در ایران نیستم ولی برای آموزش حرفه ای اشعار و دیدار از اقوام و دوستان هر ازگاهی به ایران سفر می کنم.
البته نمی شود گفت که بدون پیش زمینه است. چون از نوجوانی علاقه زیادی به سرودن شعر داشتم. ولی در آن زمان بیشتر شعرهای نثر و سپید می سرودم. متاسفانه به علت کمی سن و نداشتن راهنما این روزنه بسته شد و سروده ها را هم بعد از مدتی از دست دادم. در آن دوران هرگز فکر نمی کردم که شاید این یک استعداد درونی باشد. بعد از گذشت سالها، دوباره آتش زیر خاکستر روشن شد. چرای آن را نمی دانم، فقط دوست داشتم دوباره بسرایم. گاهی اشعاری موزون می گفتم ولی حرفه ای نبود و علاقه داشتم به صورت حرفه ای بسرایم، پس تصمیم گرفتم تا استادی زبردست و آزموده بیابم و بلاخره موفق شدم.
بله، در محضر استاد سالار عبدی دوره هایی گذراندم، ایشان نویسنده، منتقد، شاعر و خواننده هستند. بعد از آن شروع به کار حرفه ای کردم و مجموعه ای از اشعارم را جمع آوری کردم .
دوست داشتم کتابی به چاپ برسانم. ولی می خواستم که این کتاب در کشور عزیزم ایران به چاپ برسد. چون خودم را متعلق به وطنم و مردم کشورم می دانم،
دوست داشتم کارهایم اول در کشورم پا بگیرد، بعد به کشورهای دیگر برسد. کتابم با نام “نفسی برای پرواز ” که از اشعار متفاوت حاوی غزل، دوبیتی و رباعی می باشد را دو سال پیش در ایران به چاپ رساندم.
خوشبختانه هیچ مشکلی با ارشاد نداشتم . ولی برای چاپ آن با قولی که داده بودند، زمان طولانی تر شد. حتی قرار بود که رونمایی و معرفی برای کتاب داشته باشیم. ولی متاسفانه با بدقولی انتشارات روبرو شدیم، زمان انتشار کتابم دیگر وقتی نمانده بود و باید برمی گشتم.
بله همینطور است. مخصوصا در مورد من بدتر هم شد، چون اینجا نبودم، نتوانستم درست روی معرفی و تبلیغ کتابم کار کنم و هیچ حمایتی هم از سوی نشریات نداشتم و این کار باعث شد تا کمی عقب نشینی کنم.
خوشبختانه حذفی برای اشعارم از هیچ مقطعی نداشتم.
در حال حاضر به فکر چاپ کتابی نیستم، ولی نگارش های جسته و گریخته ای دارم که بعد از انسجام ، در مورد کتابت آنها اقدام خواهم کرد.
متاسفانه در ایران به تنها چیزی که مردم اهمیت نمیدهند، خواندن کتاب است، باید فرهنگ سازی بشود و از کودکی بچه ها را با خواندن کتاب های غیر درسی آشنا و علاقه مند کرد تا آینده ی بهتری پیش رو داشته باشند.
خانوم فصاحت، خوشحالم که در این مصاحبه شرکت کردم و از شما بسیار سپاسگزارم.